De geschiedenis van Asterius

Het verhaal van Harmonie Asterius begint in 1846. Jan Arnold Rijpperda, een protestantse belastingklerk, richtte de handboogschutterij Asterius op. Leden waren onder andere jonge leerlooiers, koopmannen en ambtenaren. Na deelname aan een wedstrijd in 1851 verleende Koning Willem III Asterius het predicaat Koninklijk. 

In 1859 neemt Asterius een belangrijke beslissing. Met 23 tegen 2 stemmen (er wordt gestemd met witte en bruine bonen) wordt besloten tot ‘oprigting en instandhouding van een muzijkgezelschap bij de boogschutterij’. De harmonie treedt op in de kermisweek en tijdens bijzondere gelegenheden, zoals de opening van het station. Het gaat zo goed met Asterius dat de vereniging in 1882 een eigen kiosk krijgt op De Lind. 

De handboogschutterij wordt in 1905 opgeheven, maar de harmonie bloeit en is hét culturele gezicht van Oisterwijk. Asterius koopt een eigen concertzaal: het ‘Wapen van Oisterwijk’. Deze zaal – hoe kan dat anders bij Asterius – wordt feestelijk geopend. Jaarlijks zijn er concerten in de tuinen van ‘De Gemullehoeken’ en ‘De Hondsberg’. Daarnaast ontstaat er een Asteriustraditie; een mars op de eerste zondag in mei naar Boxtel, Haaren of Udenhout, maar meestal – in latere jaren altijd – door de bossen naar Moergestel. 

Asterius is geen katholieke vereniging en tot begin van de 20e eeuw is dat geen probleem. Dan richt Kapelaan Huijbers de Katholieke Kunstkring ‘Oisterwijk Omhoog’ op. Met de oprichting van een Kunstkringharmonie neemt hij Asterius behoorlijk de wind uit de zeilen. Leden haken af en door financiële problemen moet Asterius de concertzaal en de kiosk verkopen. Bijna wordt Asterius opgeheven, maar de leden weigeren dat te accepteren. Er wordt een nieuwe geldschieter gevonden zodat de vereniging overleeft. De vete tussen de katholieken en de neutralen blijft echter nog jaren bestaan. 

Asterius neemt deel aan concoursen in de hoogste afdelingen en haalt regelmatig een eerste prijs. De Asterianen worden gehuldigd door de Oisterwijks bevolking: ‘Stationsplein en stationsstraat stonden zwart van de mensen’.

Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt wordt er geen muziek meer gemaakt. Alle leden besluiten om ‘ieder zijn eigen instrument te bewaren en niet meer te repeteren, of zich in het openbaar te vertonen’. 

In 1955 neemt Asterius deel aan een internationaal concours in Luxemburg. De leden willen netjes voor de dag komen als representant van Nederland en treden voor het eerst op in eigen uniformen. Als Oisterwijk 750 jaar bestaat, verleent Asterius haar medewerking door de organisatie van een Nationaal Federatief Muziekconcours in de kantine van de ‘Koninklijke Lederfabriek’. Er nemen 25 korpsen deel. 

Tijden veranderen, vooral in de jaren zestig. Asterius besluit tot het oprichten van een ‘klein orkest’ en dat orkest wordt een carnavalsorkest. Het is de eerste hofkapel van Döllekesgat. Er is een voetbalwedstrijd tegen R.K. Harmonie ‘De Kunstkring’. Er zijn al enkele vrouwen lid van Asterius, maar dan krijgt men op de ledenvergadering zelfs te maken met het voorstel om dames in het bestuur toe te laten. 

Asterius huurt een nieuw repetitielokaal in de oude fraterschool aan de Kerkstraat. In 1972 wordt een jeugdorkest opgericht en er wordt gestart met 20 nieuwe leden. Na vier jaar gaat het jeugdorkest zelfstandig optreden. 

Om de verenigingskas te spekken wordt in 1972 de ‘Egerländerkapel Asterius’ opgericht. Het is een enthousiaste groep en het extra geld is een welkome financiële aanvulling. Een andere geweldige bijdrage aan de financiën van de vereniging is de ‘Asteriusmarkt’ in het Pinksterweekend. 
De Asterianen geven in datzelfde jaar aan dat ze meer inspraak willen in de muziekkeuze en er wordt een muziekcommissie in het leven geroepen. Hans Klerkx wordt dirigent van Asterius en hij introduceert in 1979 een groots opgezet nieuwjaarsconcert.

De harmonie verjongt; in 1987 is de gemiddelde leeftijd 25 jaar. De dames in het orkest mogen voortaan hun eigen kleding dragen tijdens concerten, dus geen slecht passend uniform meer. De vereniging verhuist van de Kerkstraat naar de gymzaal aan ’t Seuverick. Voor de jongere leden organiseert Asterius voorspeelmiddagen en een regionaal solistenconcours. 

Met de komst van Danny Oosterman in 1993 komt een einde aan snelle dirigentenwisselingen van de afgelopen jaren en kan er gewerkt worden aan het opkrikken van het muzikale niveau. Er volgt een aantal jaren waarin de vereniging groeit, zowel muzikaal als in ledental. Na zijn vertrek volgen weer een aantal snelle dirigentwisselingen en de ervaring heeft geleerd dat dit niet gunstig is voor een vereniging.

Er volgt wederom een verhuizing, nu naar Cultuurcentrum Tiliander. Vanaf 2000 profileert Asterius zich als concertharmonie, er worden geen straatoptredens meer verzorgd. 

Als het er in 2007 – net als in het begin van de vorige eeuw – op lijkt dat de vereniging het niet gaat redden, springen leden in de bres voor hun vereniging. Een nieuw bestuur met een gedreven voorzitter zorgt er samen met de leden voor dat Asterius weer gezien en gehoord wordt en dat de financiën weer op orde komen. Het concert met Jan Vayne in december dat jaar is de start van de wederopbouw van Asterius. Ter gelegenheid van het 165-jarig bestaan laat Asterius door componist Albert-John Vervorst het stuk ‘La Perla Verde’ schrijven om in een muzikaal document de verbondenheid tussen Asterius en Oisterwijk vast te leggen. Het Oisterwijks volkslied is er duidelijk in te herkennen. 

Nu is Harmonie Asterius weer een bloeiende vereniging met veel jeugd. Het opleidingsorkest en het harmonieorkest staan onder leiding van goede dirigenten die samen met de leden zorgen voor muzikale vooruitgang. Elk jaar zijn er mooie (thema)concerten. Harmonie Asterius maakt van elk concert een bijzonder project. Er wordt vaak samengewerkt met andere verenigingen.

Harmonie Asterius is een vereniging om trots op te zijn. 
In het najaar van 2015 heeft het harmonieorkest voor het eerst in lange tijd weer deelgenomen aan een concertwedstrijd. In Veldhoven promoveerde het harmonieorkest van de derde divisie naar de tweede divisie.

In het jubileumjaar 2016 deed het harmonieorkest voor het eerst mee aan de prestigieuze concertserie Verrassende Ontmoetingen. In de uitverkochte Verkadefabriek in ’s-Hertogenbosch ontvingen de muzikanten veel positieve reacties het publiek. In het najaar van 2016 was er een première voor de vereniging; met een Promsconcert liet Harmonie Asterius zich van een nieuwe kant zien. 

De afgelopen jaren en de komende jaren staan in het teken van groeien voor zowel de muzikanten in opleiding als het harmonieorkest. De vereniging mag zich rijk rekenen met veel jeugd en een harmonieorkest dat streeft naar betere muzikale prestaties. Één ding is echter nog altijd belangrijk: er moet altijd ruimte zijn voor plezier en ontspanning.